TEATRALNA
RADA MŁODYCH
CEK - Teatralna Rada Młodych
Czym zajmuje się Teatralna Rada Młodych?
Jak do nas dołączyć?
Sandra Lewandowska – koordynatorka TRM | ✉️ s.lewandowska@teatropole.pl | 📞 +48 608 601 297
Członkinie Teatralnej Rady Młodych w sezonie 2023/2024:
Amelia Borowicz
Lilianna Chomicz
Katarzyna Jędrzejewska
Lena Nowacka
Martyna Szostak - przewodnicząca
Dominika Taboł
Julia Tołpa
Członkinie i Członkowie Teatralnej Rady Młodych w sezonie 2022/2023:
Zuzanna Bryk
Emilia Hampel
Maja Jarzyna
Emilia Jasińska
Małgorzata Kiszel
Paulina Klag
Marta Marciniak
Paulina Maszkiewicz
Mirosław Morawski
Dagmara Pflaum
M.S.
Jędrzej Segiet
Dagmara Szeląg
Martyna Szostak
Członkinie Teatralnej Rady Młodych w sezonie 2021/2022:
Zuzanna Bryk
Natalia Chaszczewska
Marcelina Durska
Martyna Dwojak
Aleksandra Grzywaczyk
Klaudia Janicka
Emilia Jasińska
Małgorzata Kulczak
Marta Marciniak
Martyna Szostak
Milena Zając
Jaka jest idea Teatralnej Rady Młodych?
Rada powstała, by zgromadzić wokół TJK forum młodych – licealistów, licealistki oraz studentów i studentki. Jako aktywni przedstawiciele i przedstawicielki młodego pokolenia, członkinie i członkowie TRM wnoszą swoje świeże spojrzenia i dzielą się doradczymi głosami w sprawach ważnych dla lokalnego środowiska teatralnego. TRM utworzona została, by wsłuchać się w potrzeby widzek i widzów oraz wyjść naprzeciw oczekiwaniom opolskiej społeczności.
Członkinie i członkowie Rady mają realny wpływ na program Centrum Edukacji Kulturalnej – tematykę oraz charakter warsztatów, wykładów czy spotkań. Czynnie włączają się w kreowanie otwartych inicjatyw twórczych oraz konsultują oferty Centrum Edukacji Kulturalnej. Mogą także proponować i przygotowywać własne warsztaty dla rówieśników, zgłaszać projekty czy inicjatywy. TRM umożliwia uczestniczenie w życiu teatru, także tym zakulisowym.
Czym charakteryzuje się Rada?
Rada to forum wymiany myśli i doświadczeń, przestrzeń twórcza, miejsce żywych dyskusji. To także miejsce współpracy, dające poczucie sprawczości. Łączymy rzetelną wiedzę z refleksją, a intelektualną dyskusję z przestrzenią na empatię. Pragniemy dać szansę na wybrzmienie głosu młodych.
Jakie marzenia ma Rada?
Oto fragmenty niektórych odpowiedzi członkiń Rady 2021/2022 na pytanie rekrutacyjne, które brzmiało: „Teatr mój widzę – ogromny?” Niech to pytanie, wywiedzione ze słów Wyspiańskiego, stanie się przyczynkiem do Twojej opowieści o własnej wizji teatru: jakiego teatru byś chciał/a? Czy teatr odpowiada na pytania, czy je zadaje? Jaki rodzaj repertuaru wzbudziłyby Twoje zainteresowanie?
Czym jest dla mnie teatr? Obrazem otaczającego nas świata, odbiciem lustrzanym tego, co spotyka nas na co dzień. Tego staruszka z rowerkiem, uczennicy i sąsiadki. Odbiciem, czasem nieprzedstawionym wprost, lecz opowiedzianym słowem, ruchem czy obrazem. Z perspektywy widza patrzę w lustro, z perspektywy aktora – zamieniam się w gawędziarza, podróżującego ze swoją trupą po ludzkich sercach.”
„Więcej pytań niż odpowiedzi… ale dla mnie tym jest teatr. Jego funkcją jest zadawanie pytań, z odwagą i brawurą, oraz kwestionowanie postawionych już odpowiedzi. Jednym ze sposobów jest partycypacja widzów i demokratyzacja funkcjonowania teatru poprzez zadawanie pytań lokalnym społecznościom. Słuchanie wielu głosów nie tylko inspiruje do podejmowania konkretnych tematów, które w danym momencie są warte poruszenia według danej społeczności, ale również buduje z nią więź i toruje drogę dla skonstruowania się nowej grupy odbiorców. Teatr zaprasza do rozmowy i sam aktywnie w niej uczestniczy.”
„Chciałabym, żeby w przedstawieniach częściej były poruszane tematy problemów i emocji nastolatków. Moim zdaniem teatr nie powinien podążać utartymi ścieżkami oraz bać się, ustalając repertuar, tylko wprowadzać coraz to ciekawsze rozwiązania i poruszać kontrowersyjne tematy.”
„Teatr jest miejscem, gdzie zadawane są pytania, ale też miejscem, gdzie można znaleźć odpowiedź, „przejrzeć się", zobaczyć życie i siebie z innej perspektywy. Chciałabym, żeby teatr, podejmując ważne tematy społeczne, mógł zajmować konkretne stanowisko, żebyśmy nie bali się tworzyć krytycznie i współcześnie."
„Chciałabym, żeby teatr uczył tolerancji i szacunku do drugiego człowieka bez znaczenia, skąd i kim jest. Taki teatr mógłby przez sztukę kształtować i rozwijać świadomość oraz dawać widzowi pole do refleksji.”
„«Teatr mój widzę...» jako miejsce dla każdego, bez barier, jako bezpieczną strefę. Miejsce pozostawiające przestrzeń do refleksji.”
„Zmęczone oczy teatru – widzę je za każdym razem, kiedy utożsamiam się z aktorem lub gdy sama jestem uczestnikiem sztuki.”
„Teatr odpowiada na pytania, których jeszcze nie zdążyłam zadać.”