26.05, g. 18.00
„Dziady” w szkole (warsztaty wokół spektaklu „Dziady” z Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie) 

„Dziady" Adama Mickiewicza to uniwersalne misterium rozprawiające o Polsce. Popularny dramat romantyczny od lat czytany jest w szkole oraz rozczytywany w teatrze. Jakie współczesne konteksty przywoływali i przywołują najsłynniejsi reżyserzy? Prześledzimy ważne inscenizacje utworu Mickiewicza w historii polskiego teatru, analizując gesty, symbole i rytuały polskiego teatru romantycznego. Sprawdzimy działanie tekstu w procesie, poszukamy współczesnych interpretacji i pokoleniowych odczytań. Otworzymy przestrzeń dialogu na temat funkcjonowania romantycznego arcydramatu we współczesności, stawiając pytania o umiejętność radzenia sobie przez różne pokolenia z dziedzictwem narodowym.

prowadzenie: Agnieszka Zientarska
cykl: Strefa obecności | wiek: 15+

2.06, g. 18.30
Oko za oko, ząb za ząb, ciało za ciało – o spirali zła (warsztaty wokół spektaklu „Lilla Weneda” z Teatru Wybrzeże w Gdańsku)

Władza, żądza, zemsta, a po drugiej stronie heroiczna walka w imię wartości i wolności. Czym kierują się plemiona Lechitów i Wenedów? Obraz wyniszczających się nawzajem narodów przywołuje współczesny świat wojny. W czasie warsztatów wspólnie zastanowimy się nad psychiką bohaterów, motywami i tym, jak nakręcająca się spirala zła prowadzi do nieuchronnej katastrofy.

prowadzenie: Sandra Lewandowska, Justyna Oleksy
cykl: Strefa obecności | wiek: 15+

5.06, g. 16.00
NEO-logos. Witkacy. Słowo i ruch (warsztaty wokół spektaklu „Kurka wodna albo urojenie” z Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu)

 Warsztat składa się z dwóch części:

część I: Ruch w słowie

Słowa układające się w absurd, słowa układające się w nowe słowa, słowa układające się w Czystą Formę. O czystości uczucia metafizycznego, zagadnieniu Czystej Formy w teatrze i literaturze poprzez radość tworzenia neologizmów na miarę Witkacego – lingwistyczny charakter części pierwszej przygotuje na...

część II: Słowo w ruchu

Teatr tańca to zagadnienie złożone i wielowymiarowe. Przekładanie historii na ruch, może być jej tłumaczeniem, ale może także odwoływać się do konkretnego doświadczenia i emocji. Wykorzystamy słowa, elementy fabuły do rozwijania własnych skojarzeń w stronę energii ciał w ruchu. Sprawdzimy na ile „taneczne” są dramaty Witkacego oraz jakie formy przestrzenne powstają z naszych neologizmów.

prowadzenie: Justyna Oleksy, Sandra Lewandowska
cykl: Strefa obecności | wiek: 15+